بیراهه ای در آفتاب

   همین بس است ز آزادگی نشانه ما    که زیر بار فلک هم نرفته شانه ماز دست حادثه پامال شد به صد خواری    هر آن سری که نشد خاک آستانه ما    میان این همه مرغان بسته پر مائیم    که داده جور تو بر باد آشیانه ما    هزار عقده چین را یک انقلاب گشود    ولی به چین دو زلفت شکست شانه ما  اگر میان دو همسایه کشمکش نشود    رود بنام گرو، بی قباله خانه ما   به کنج دل ز غم دوست گنجها داریم    تهی مباد از این گنجها خزانه ما      در این وکیل و وزیر ای خدا اثر نکند    فغان صبحدم و ناله شبانه مابرای محو تو ای کشور خراب بس است    همین نفاق که افتاده در میانه ماشعر از فرخی یزدی بیراهه ای در آفتاب...

   هدف از تشکیل این وبلاگ
گزیده ای از بهترین اشعـــار و درج
شعر با نام اصلی شاعر و ویرایش
آن به نحوی که خوانش شعر برای
مخاطب آسان باشد.
امیدوارم مورد قبول واقع گردد

بعد از تــو
خـــدا هم
با شمعدانی های خانۀ مان قهر کرد
من ماندمُ و
چهـرۀ  عبوس  کاکتوس  کُنج  حیاط
که  طعنه  به  تنهایـــــی ام  می زد

حسرت

بیراهه ای در آفتاب...

شرمیست در نگاه من؛ اما هراس نه
کم‌صحبتم میان شما، کم حواس نه!

چیزی شنیده‌ام که مهم نیست رفتنت
درخواست می‌کنم نروی، التماس نه!

از بی‌ستارگیست دلم آسمانی است
من عابری«فلک»زده‌ام، آس و پاس نه

من می‌روم، تو باز می‌آیی، مسیرِ ما
با هم موازی است ولیکن مماس نه

پیچیده روزگارِ تو ، از دور واضح است
از عشق خسته می شوی اما خلاص نه…!

شعر از کاظم بهمنی

بیراهه ای در آفتاب...